Zostań członkiem

Otrzymuj najlepsze oferty i aktualizacje dotyczące Magazynu LBQ.

― Reklama ―

spot_img

Zdjęcie karty kredytowej w mediach społecznościowych Ryzyko kradzieży tożsamości i naruszenie prywatności

W dobie powszechnej cyfryzacji i dominacji mediów społecznościowych, wiele osób chętnie dzieli się szczegółami ze swojego codziennego życia. Platformy takie jak Facebook, Instagram czy...
Strona głównaPrawoNa podstawie jakiej regulacji ustawowej udzielać zamówienia na obsługę prawną?

Na podstawie jakiej regulacji ustawowej udzielać zamówienia na obsługę prawną?

Czy można uznać, że ustawy Pzp nie stosuje się do zastępstwa procesowego dotyczącego doradztwa prawnego i reprezentacji zamawiającego w sprawach związanych z realizacją umowy na budowę drogi X zgodnie z art. 4 ea ustawy Pzp? W zakres usługi wchodzi: zastępstwo procesowe oraz reprezentowanie przed sądami powszechnymi wszystkich instancji, organami egzekucyjnymi, organami administracji państwowej, samorządowej, urzędami, organami odwoławczymi, uczestnictwo w mediacjach i negocjacjach, udzielanie konsultacji i porad prawnych, doradztwo prawne oraz sporządzanie opinii i analiz prawnych.

 

Ustawa Prawo zamówień publicznych przewiduje dwa tryby „nabywania” usług prawnych:

  1. art. 4 pkt 3 lit. ea, czyli wyłączenie spod stosowania przepisów ustawy,
  2. art. 138h, czyli zamówienia na usługi społeczne.

Wyłączenie ustawowe, przepisy dyrektyw

Podstawą wyłączenia zawartego w art. 4 pkt 3 lit. ea ustawy Pzp jest motyw 25 dyrektywy 2014/24/UE: „(…) (25) Niektóre usługi prawne są świadczone przez usługodawców wyznaczonych przez sąd lub trybunał danego państwa członkowskiego, obejmują reprezentowanie klientów w postępowaniu sądowym przez prawników, muszą być świadczone przez notariuszy lub są związane z wykonywaniem czynności urzędowych.

Takie usługi prawne są zazwyczaj świadczone przez podmioty lub osoby fizyczne wyznaczone lub wybrane w sposób, który nie może być regulowany przepisami dotyczącymi zamówień; tak może być np. w przypadku wyznaczania prokuratorów w niektórych państwach członkowskich. Usługi takie powinny zatem być wyłączone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy”.

Przywołany motyw konkretyzuje przepis art. 10 dyrektywy, wskazując, że dyrektywa nie ma zastosowania do zamówień publicznych na usługi w zakresie:

„(…) d) dowolnej z następujących usług prawnych:

(i) zastępstwa prawnego klienta, wykonywanego przez prawnika w rozumieniu art. 1 dyrektywy Rady 77/249/EWG 28) w:

  • postępowaniu arbitrażowym lub pojednawczym toczącym się w państwie członkowskim, państwie trzecim lub przed międzynarodową instancją arbitrażową lub pojednawczą, lub
  • postępowaniu sądowym toczącym się przed sądami, trybunałami lub przed organami publicznymi państwa członkowskiego lub państwa trzeciego lub przed międzynarodowymi sądami, trybunałami lub instytucjami;

(ii) porad prawnych udzielanych w ramach przygotowywania dowolnego z postępowań, o których mowa w ppkt (i) niniejszej litery, lub w przypadku gdy istnieją konkretne przesłanki i duże prawdopodobieństwo, że sprawa, której dotyczą porady, stanie się przedmiotem takich postępowań, pod warunkiem że porad tych udziela prawnik w rozumieniu art. 1 dyrektywy 77/249/EWG;

(iii) usług poświadczania i uwierzytelniania dokumentów, które to usługi muszą świadczyć notariusze;

(iv) usług prawnych świadczonych przez powierników lub wyznaczonych opiekunów lub innych usług prawnych, których wykonawcy są wyznaczani przez sąd lub trybunał danego państwa członkowskiego lub wyznaczani z mocy prawa w celu wykonania konkretnych zadań pod nadzorem takich trybunałów lub sądów;

(v) pozostałych usług prawnych, które w danym państwie członkowskim są powiązane, nawet sporadycznie, ze sprawowaniem władzy publicznej”.

Przepis art. 4 pkt 3 lit. ea ustawy Pzp jest praktycznie kopią przepisów dyrektywy.

Co na to TSUE?

Wykładnię art. 10 lit. d dyrektywy przedstawił Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 6 czerwca 2019 r. (sprawa C-264/18). TSUE uznał, że:

„(…) W tym względzie należy zauważyć, że art. 10 lit. d) ppkt (i) i (ii) dyrektywy 2014/24 nie wyklucza wszystkich usług, które mogą być świadczone przez prawnika na rzecz instytucji zamawiającej z zakresu stosowania tej dyrektywy, lecz wyłącznie zastępstwo prawne klienta w postępowaniu przed międzynarodową instancją arbitrażową lub pojednawczą, przed sądami, trybunałami lub organami publicznymi państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, oraz przed międzynarodowymi sądami, trybunałami lub instytucjami, a także porady prawne udzielane w ramach przygotowywania do takich postępowań lub na wypadek wszczęcia takiego postępowania. Takie usługi mogą być świadczone przez prawnika jedynie w ramach relacji intuitu personae między prawnikiem a jego klientem, charakteryzującej się najściślejszą poufnością”.

Usługi prawnicze to usługi społeczne

O ile przy realizacji umowy na budowę drogi przeciwko zamawiającemu nie został już złożony pozew do sądu, to wymienione w pytaniu czynności nie mieszczą się w pojęciu „doradztwa prawnego” w zakresie przygotowania postępowań sądowych.

Tego typu usługi wchodzą w zakres usług prawniczych opisanych kodami CPV 79100000-5 do 79140000-7, które są nabywane w ramach zamówień na usługi społeczne. Opisany w pytaniu zakres czynności wskazuje, że nie są to usługi prawne wyłączone spod stosowania przepisów ustawy Pzp (zgodnie z art. 4 pkt 3 lit. ea).

Podstawa prawna:

art. 4 pkt 3 lit. ea oraz art. 138h ustawy z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.).

 

Krzysztof Hodt – specjalista ds. zamówień publicznych z wieloletnim doświadczeniem, aktualnie pracownik jednej z największych instytucji zamawiających w Polsce, stale współpracuje z www.portalzp.pl