Przedsiębiorcy stają często przed dylematem, w jaki sposób najlepiej zabezpieczyć swoją markę przed nieuprawnionym kopiowaniem przez osoby trzecie. Rozważając, jakie rozwiązanie wybrać, warto wziąć pod uwagę szereg czynników związanych ze specyfiką naszej firmy oraz branży, w której działamy – później zaś wybrać najważniejsze dla nas aspekty i dostosować do nich narzędzia prawne, które mamy do dyspozycji.
Umowa o zachowaniu poufności
W praktyce bardzo często stosowanym narzędziem dla zapewnienia ochrony jest zawierana z kontrahentem umowa o zachowaniu poufności. W treści umowy powinny znaleźć się elementy takie jak: oznaczenie stron, określenie tego, co jest objęte poufnością, czas trwania obowiązku zachowania poufności, cel, dla którego informacje mogą zostać wykorzystane, sposób postępowania z informacjami poufnymi (w szczególności ewentualne środki zabezpieczenia), konsekwencje naruszenia zakazu (np. kara umowna).
W praktyce warto każdorazowo przed zawarciem tego typu umowy dokładnie przeanalizować jej zapisy – treść poszczególnych postanowień powinna być dostosowana do charakteru informacji, rodzaju pomysłu, stosunków gospodarczych łączących przedsiębiorcę z kontrahentem, potencjalnym wspólnikiem lub inwestorem. Przed podpisaniem tego typu umowy warto także skorzystać z pomocy prawnika, by dokładnie poznać i zrozumieć konsekwencje poszczególnych zobowiązań, jakie na siebie przyjmujemy.
Zabezpieczenie tajemnicy przedsiębiorstwa
Aby rozwiązania przyjęte przez nas w biznesie i stanowiące o wartości naszej marki mogły być chronione jako tajemnica przedsiębiorstwa, koniecznym jest wykazanie, że mają one wartość gospodarczą. Co ważne, muszą też zostać podjęte odpowiednie działania mające na celu zabezpieczenie informacji dotyczących pomysłu. Wśród działań tych może być na przykład zobowiązanie osób posiadających dostęp do informacji do zachowania poufności, ograniczenie dostępu do dokumentów opisujących pomysł i jego realizację albo do nośników danych czy pomieszczeń, gdzie takie dane się znajdują.
W praktyce warto również opatrzeć dokumenty, w których znajdują się informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa stosowną klauzulą (np. w stopce dokumentów), zgodnie z którą wszelka treść objęta danym dokumentem stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Zgłoszenie w Urzędzie Patentowym
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej obejmuje swoją ochroną znaki towarowe, wzory przemysłowe, wzory użytkowe, oznaczenia geograficzne, topografie układów scalonych i wynalazki. Odpowiednie opisanie zastosowanego rozwiązania, przedstawienie praktycznego zastosowania czy rozwiązania technicznego może prowadzić do objęcia tego rozwiązania ochroną – np. ochroną patentową, jako wynalazku. Do tego koniecznym jest dopełnienie stosownych formalności przed Urzędem Patentowym.
W praktyce coraz częściej przedsiębiorcy decydują się na zgłoszenie do Urzędu Patentowego swojego logotypu jako znaku towarowego. Jest do rozwiązanie zapewniające nam wyłączność w posługiwaniu się danym słowem lub symbolem w danej klasie produktów lub usług, co z pewnością prowadzi do mocnej i skutecznej ochrony marki.
Ochrona dóbr osobistych
Art. 23 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny określa katalog dóbr osobistych człowieka. Wśród nich znajduje się m.in. twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Ochrona przewidziana dla dóbr osobistych pozostaje niezależna od ochrony przewidzianej w innych przepisach, można więc jej dochodzić także obok korzystania z innych uprawnień ustawowych (np. przewidzianych w prawie autorskim czy ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji). Aby nasza twórczość mogła być objęta ochroną nie potrzeba dopełniać żadnych formalności. Ze względów dowodowych warto jednak gromadzić dokumenty i zapisy potwierdzające, że dane rozwiązanie stanowi wyraz właśnie naszej twórczości.
Adwokat Karolina Gorczyca