This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Wynagrodzenie za pomoc sąsiedzką
W tym miesiącu weszła w życia nowelizacja ustawy o pomocy społecznej, której jednym z elementów jest umożliwienie wypłacania wynagrodzeń w zamian za pomoc sąsiedzką. Gminy już zaczęły wprowadzać uchwały, w których decydują o tym, kto może skorzystać z takiego rozwiązania i na jaką wypłatę za pomoc może liczyć.
Usługi sąsiedzkie polegają głównie na wsparciu seniorów lub osób niesamodzielnych w prostych czynnościach, jak posprzątanie mieszkania, czy zrobienie zakupów. Mogą z nich skorzystać osoby samotne, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają wsparcia innych, ale nie mogą liczyć na bliskich. Znowelizowana ustawa
wprowadza usługi sąsiedzkie jako nową formę wsparcia realizowaną w środowisku osób potrzebujących.
Zgodnie z ustawą gminy będą miały obowiązek finansowania tego rodzaju świadczeń pod warunkiem, że zechcą je wdrożyć, ponieważ przepisy o usługach sąsiedzkich nie mają charakteru obligatoryjnego. Samorządy mają możliwość pozyskania środków na usługi sąsiedzkie z Korpusu Wsparcia Seniorów.
– Aby płatna pomoc sąsiedzka stała się faktem musi zostać spełnionych kilka warunków – wyjaśnia adwokat Katarzyna Bórawska z Kancelarii B-Legal. Po pierwsze gminy muszą wiedzieć, kto tej pomocy potrzebuje – osoby potrzebujące można wytypować lub mogą się same zgłosić do GOPS lub MOPS. Po drugie konieczne jest znalezienie osób, które chcą tej pomocy udzielić i spełniają określone warunki, np. nie są członkami rodziny, mieszkają w okolicy, więc można ich zdefiniować jako sąsiadów, a także są pełnoletnie. Kolejna sprawa to konieczność zabezpieczenia środków na poczet wynagrodzeń za pomoc sąsiedzką i wreszcie podpisanie umowy trójstronnej pomiędzy gminą, udzielającym pomocy i potrzebującym.
Pojawiają się wątpliwości, czy przepisy są na tyle precyzyjne, by skutecznie zapobiec nadużyciom.
– W sytuacjach, w których mamy do czynienia z pieniędzmi, zawsze może być jakieś pole do oszustw – komentuje Katarzyna Bórawska. Ważne jest zatem kontrolowanie, czy pomoc sąsiedzka rzeczywiście się odbywa, przebiega prawidłowo i jest zgodna z wytycznymi. Kontrolowanie będą się zajmować pracownicy opieki społecznej.
To, czy znowelizowane przepisy o pomocy społecznej, sprawdzą się w rzeczywistości, przekonamy się niebawem.
Na pewno dzięki nim, na nowo rozgorzeje dyskusja o tym, czy pomagamy, jak pomagamy i dlaczego ostatnio mówi się o kryzysie wolontariatu. Być może w pędzącym świecie drobne wynagrodzenie za pomoc to całkiem niezły pomysł, by zmotywować nas wszystkich do wzajemnego wsparcia.