This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Iwona Lewkowicz: Bezpośredni kontakt z przyrodą wpływa korzystnie na rozwój emocjonalny dzieci
– Edukacja ekologiczna powinna stanowić część działalności dydaktyczno – wychowawczej i opiekuńczej zarówno nauczycieli, jak i rodziców. Poprzez różnorodne formy pracy z dziećmi pokazuje się im, że środowisko przyrodnicze jest dla nich (człowieka) użyteczne, więc należy o nie dbać. Rozmowa z dr Iwoną Lewkowicz.
Pani Dyrektor, wprowadziła Pani do placówek przedszkolnych Super Kids – przyrodnicze innowacje pedagogiczne. Chciałabym zapytać dlaczego wybrała Pani temat przyrodniczy?
– Zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego jednym z priorytetów jest wspomaganie i ukierunkowanie rozwoju dziecka zgodnie z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi w relacjach ze środowiskiem społeczno -kulturowym i przyrodniczym. Ponadto w wieku przedszkolnym rozwija się naturalna wrażliwość i ciekawość dzieci na otaczający je świat. Moje wieloletnie doświadczenie pracy z dziećmi utwierdziło mnie w przekonaniu, że bezpośredni kontakt z przyrodą wpływa korzystnie nie tylko na rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny dzieci, ale również na ich rozwój emocjonalny. Następuje również rozwój elementarnych procesów poznawczych, takich jak: spostrzegawczość, myślenie, mowa, uwaga, pamięć czy wyobraźnia. Poznawanie przyrody w całym jej bogactwie, zwracanie uwagi na cechy charakterystyczne pozwala zaspokoić dziecięcą ciekawość, a tym samym uczy szacunku do otaczającego nas świata.
Jak wygląda praca z dziećmi w warunkach leśnych? Nauczyciel nie ma tam możliwości wykorzystania pomocy dydaktycznych, które posiada w sali przedszkolnej.
– Jednym z zadań nauczycieli jest rozbudzanie zainteresowań do świata przyrody, stymulowanie dociekliwości, zachęcanie i mobilizowanie poprzez bezpośrednie poznawanie zjawisk przyrodniczych. Praca z grupą dzieci w lesie znacznie różni się od pracy w małej sali. Natura sama dodatkowo dostarcza nauczycielom wielorakich materiałów badawczych. W trakcie prowadzenia zajęć wykorzystywane są przez nauczycieli metody aktywizujące, a pomoce to – wszystko to co znajduje się w otoczeniu, np. dzieci budowały wieże z patyków, drogi z liści, tworzyły domina z kamieni, ćwiczyły slalom między drzewami, liczyły szyszki poobgryzane przez wiewiórki czy kopce kreta. Ucząc się rozróżniana nazw drzew, liści czy owoców – nie potrzebowały ilustracji czy tablic – uczyły się na naturalnym materiale. Zdobywały wiedzę poprzez doświadczenia, wspólne zabawy, umożliwiające wzajemne uczenie się od siebie oraz budowanie relacji. Podczas zajęć dydaktycznych w naturalnym środowisku dzieci mogą mierzyć, liczyć, szukać, porównywać, zbierać czy eksperymentować. Działania pedagogiczne skupiają się na swobodnej zabawie w otoczeniu, które ma dostarczyć dzieciom bodźców do rozwoju. Efektywna realizacja treści ekologicznych w przedszkolu wymaga odpowiednich warunków, do których możemy zaliczyć: odpowiednio usytuowanie placówki, otaczające warunki przyrodnicze, wyposażenie przedszkola. Dzięki uprzejmości Pani Dyrektor Ewy Kołosowskiej z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Zabłudowie oraz współpracy z dr hab. Elżbiety Jaszczyszyn z Uniwersytetu w Białymstoku z Wydziału Nauk o Edukacji dzieci z naszego przedszkola mogły uczestniczyć w leśnej innowacji pedagogicznej w Nadleśnictwie Żednia (gmina Zabłudów).
Nie poprzestała Pani tylko na wyjazdach dzieci do lasu, od pewnego czasu zaprasza Pani do przedszkoli zwierzęta – alpaki!
– Tak to prawda, przyjeżdżają do naszych placówek przedszkolnych Alpaki z Różanej Zagrody. Uważam, że jest to doskonała forma terapii. Dzieci uwielbiają ich towarzystwo. Bliskość z alpakami pozytywnie wpływa na rozwój sfery emocjonalnej i poznawczej. Alpaki to nie tylko piękne „bajkowe zwierzęta”, ale ich delikatne, miękkie oraz przyjemne w dotyku futro, powoduje, że dzieci naturalnie chcą je głaskać, przytulać – dotykać. Mogą przełamywać swój lęk czy strach. Dzieci opiekując się zwierzętami uczą się empatii oraz odpowiedzialności. Alpaki nie tylko dają radość naszym dzieciom, ale całemu personelowi przedszkolnemu czy też studentom pedagogiki Uniwersytetu w Białymstoku z Wydziału Nauk o Edukacji odbywających praktyki w naszych placówkach – tak by w przyszłości mogli wykorzystać zdobyte doświadczenia. To tak jak napisała dok hab. Elżbieta Jaszczyszyn: – Edukacja ekologiczna powinna stanowić część działalności dydaktyczno – wychowawczej i opiekuńczej zarówno nauczycieli, jak i rodziców. Poprzez różnorodne formy pracy z dziećmi pokazuje się im, że środowisko przyrodnicze jest dla nich (człowieka) użyteczne, więc należy o nie dbać. Jednym z głównych zadań staje się więc wzbudzenie u dzieci wrażliwości na przyrodę ożywioną i nieożywioną oraz wywołanie u nich poczucia odpowiedzialności i troski o jej zachowanie. Stopniowo dzieci zaczynają rozumieć, że człowiek niszcząc środowisko, niszczy samego siebie. (E. Jaszczyszyn (2003), (red.) Ekologiczna edukacja przedszkolna, Białystok: Stowarzyszenie na rzecz Ekorozwoju „Agro-Group)
Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiała: Monika Gołembiecka / Prezes SuperKids
dr Iwona Lewkowicz – doświadczony praktyk, łączy zdobytą wiedzę teoretyczną z praktyczną, posiada kilkunastoletnie doświadczenie zdobyte podczas zajęć indywidualnych i grupowych z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi. Absolwentka Uniwersytetu w Białymstoku na Wydziale Pedagogiki i Psychologii, Studiów Podyplomowych w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie (Dział Psychologia Kliniczna i Neuropsychologia), kierunek Wspieranie Rozwoju Dzieci i Młodzieży, Policealnego Studium Pracowników Służb Społecznych o specjalności Niepełnosprawność i Rehabilitacja Osób Niepełnosprawnych oraz Studiów podyplomowych w Uczelni Jańskiego w Łomży, Edukacja i Rehabilitacja osób ze spectrum autyzmu i Zespołem Aspergera. Ukończyła m.in. szkolenie z „Psychoterapii na poziomie podstawowym z wykorzystaniem Metody Interwencji Kryzysowej. Profesjonalizacja podlaskich psychoterapeutów” (organizatorzy: Stowarzyszenie Przyjaciół Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku, Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. dr. S. Deresza w Choroszczy, Fundację Prawo i Partnerstwo). Doświadczenie zawodowe związane z nauką i szkolnictwem wyższym zdobyła na stanowisku asystenta w Niepaństwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Białymstoku a także wykładowcy na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UwB oraz w Uczelni Jańskiego w Łomży. Od wielu lat jako trener-wykładowca prowadzi warsztaty i szkolenia dotyczące przemocy w rodzinie, zachowań autodestrukcyjnych dzieci i młodzieży, współpracuje z Psychologicznym Centrum Szkoleniowo-Terapeutycznym Acceptus z siedzibą w Lublinie. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą (praca z Domu Dziecka, Placówkach Oświatowych czy Gabinecie Terapeutycznym). Obecnie jest dyrektorem Przedszkoli Językowych Super Kids w Białymstoku.