Prowadzenie działalności gospodarczej przez cudzoziemca – spółka jawna

Formy prowadzenia działalności przez obcokrajowca

Jedną z form działalności jaką można prowadzić w Polsce, jest spółka jawna. Jest to najbardziej podstawowa spółka osobowa, która może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, przy czym firma powinna zawierać nazwiska lub firmy (nazwy) wszystkich wspólników albo nazwisko albo firmę (nazwę) jednego albo kilku wspólników oraz dodatkowo oznaczenie „spółka jawna”. Każdy ze wspólników spółki ma prawo ją reprezentować i odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz za spółkę. Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców – Krajowego Rejestru Sądowego. Czynność tę powinno poprzedzać zawarcie umowy spółki, obejmującej: firmę i siedzibę spółki, określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, przedmiot działalności spółki, czas jej trwania – jeżeli jest oznaczony.

Więcej informacji o możliwości założenie spółki można przeczytać pod adresem: https://employerpoland.pl/zakladanie-dzialalnosci-gospodarczej-w-polsce-przez-cudzoziemcow/

Kto może założyć spółkę?

Należy jednak zaznaczyć, że wyżej opisana spółka – nie jest dostępna dla wszystkich obcokrajowców. Nie każdy będzie mógł prowadzić w tej formie swój biznes. Istotne jest więc zbadanie na jakiej podstawie obecnie legalnie cudzoziemiec przebywa w Polsce oraz jakiej jest narodowości. Kwestię tę reguluje ustawa z 6 marca 2018 roku o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. I tak, zgodnie z art. 4 ust 1 i 2 ww. ustawy osoby  zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy. Natomiast obywatele innych państw niż państwa członkowskie, muszą: 1) posiadać w Rzeczypospolitej Polskiej:

1. a) zezwolenie na pobyt stały,
2. b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
3. c) zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art.144, art.151 ust.1, art.159ust.1 lub art.186ust.1pkt3, 4 i 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z2020 r. poz. 35),
4. d) status uchodźcy,
5. e) ochronę uzupełniającą,
6. f) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany,
7. g) zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
8. h) zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

2) korzystać w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej,

3) posiadać ważną Kartę Polaka,

4) być członkami rodziny, w rozumieniu art.2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.U. z2019r. poz.293), dołączającymi do obywateli państw, o których mowawust.1, lub przebywającymi z nimi,

5) przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art.108 ust.1pkt 2 lub art.206 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na podstawie ust.2 pkt 1 lit. c i g,

6) są uczestnikami organizowanych lub współorganizowanych przez podmioty, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz.U. z2019r. poz.1446), programów wsparcia dla cudzoziemców w zakresie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

aby móc podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Mając powyższe na uwadze bardzo istotna jest uprzednia weryfikacja statusu obcokrajowca przebywającego na terytorium Polski aby móc stwierdzić czy i w jakiej formie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej przez cudzoziemca.

Źródła:

– Ustawa dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1252, 2255);

– Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162.);

– Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020  r. poz. 35, 2023, 2320, 2369, z 2021 r. poz. 159);

– Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (U. z 2020 r. poz. 1526, 2320).